Wie het kleine eert….
Een door-denk tekstje is dit, vrij gebaseerd op de aloude tekst Die het kleine niet eert is het grote niet weert. Die tekst leert ons dat we ons bescheiden moeten opstellen, bijna met een belofte dat je dan meer zult verdienen. Bijna iedereen kent hem wel.
Maar ik wilde een beetje verder gaan. Want deze oude tekst gaat er nog steeds van uit dat je het grote wilt hebben en is dat wel zo?
Elk mens wil succesvol en gelukkig zijn. Dat is universeel. Maar hoe je dat bereikt? Dat heeft alles te maken met wat je onder succes en geluk verstaat natuurlijk.
Succes wordt al snel afgemeten aan ‘de ander’. Iets beter kunnen of meer hebben dan de mensen die voor jou in het oog springen. En succes hebben is voor veel mensen een belangrijke voorwaarde om gelukkig te zijn.
Geluk kan je voelen als je iets hebt bereikt of in bezit hebt gekregen. Dan voel je een korte maar hevige emotie die je als geluk kunt bestempelen. En hoe verleidelijk is het om steeds de lat te verleggen, steeds een stukje hoger.
Maar geluk kan je ook voelen als je kijkt naar een mens of dier waar je heel veel van houd. Dat laatste geluksgevoel gaat ook langer mee..
Gelukshormonen
Het geluksgevoel wordt aangestuurd door de zogenaamde gelukshormonen die ons lichaam zelf aanmaakt; Dopamine, Endorfine, Serotonine en Oxytocine. Wat een rijkdom! Maar tegelijkertijd een rotgeintje van de natuur. Want sommige mensen maken nou net een beetje minder aan van één van die stofjes en kampen met depressies of verslavingen. Het is een wankel evenwicht. Lees meer over gelukshormonen, best wel interessant!
Maar wat bedoel ik nu eigenlijk met ‘het kleine eren en het grote niet nodig hebben’?
Nou het betekend dat als je bewust kunt genieten van de kleine maar o zo belangrijke dingen, die ‘grote’ dingen steeds minder belangrijk worden.
- dat het niet uitmaakt hoe groot je auto/bankrekening is
- dat je niet mooier of slimmer hoeft te zijn dan iemand anders
- dat je in een ander, groter huis niet per se gelukkiger zult zijn
Bruto Nationaal Geluk
Een prachtig voorbeeld vind ik het land Bhutan waar sinds 1972 het begrip Bruto Nationaal Geluk werd geïntroduceerd als belangrijkste leidraad voor beleid in plaats van Bruto Nationaal Product, dat over geld gaat.
De mensen zijn er straatarm naar onze maatstaven maar zijn ook het gelukkigste volk ter wereld. Waarom? Omdat identiteit, menselijke maat en traditie de leidraad zijn en niet economische groei. Ik ben er nooit geweest en beslist geen expert, maar kan me voorstellen dat het woord succes een heel andere lading zal hebben in die samenleving. Dat zal niet gaan over het salaris van de buurman in elk geval, of wat voor auto die rijdt.
Natuurbehoud en duurzaamheid hebben een belangrijke plaats ingenomen in het landsbestuur van Bhutan. Buitenlandse economische inmenging wordt afgehouden, toerisme slechts onder strenge voorwaarden toegestaan.
Begrijp me goed, Bhutan is in zekere zin een dictatuur en het zal echt niet allemaal koek en ei zijn. Op elke van staatswege opgelegde levensstijl valt af te dingen, zeker als het om mensenrechten gaat. Toch zou het niet slecht zijn om in een westerse samenleving deze punten meer te laten meetellen dan economische groei alleen. En dat geldt ook voor onze persoonlijke levensstijl.
Een tegeltje herinnert je aan….
Wat ik je mee wil geven met deze tegeltjeswijsheid is vooral: als je aandacht en waardering kunt hebben voor de kleine dingen in het leven, die grote dingen vanzelf eigenlijk niet zo belangrijk meer zijn.
