Zonder dat we het weten zetten we de gifbeker aan de mond.

Laat de gifbeker aan mij voorbijgaan….

Meestal probeer ik het een beetje vrolijk te houden op de blogpagina van Handig Goed. De wereld zit al zo vol met ellende. Maar we kunnen natuurlijk allemaal wel proberen om het gezellig te houden, ondertussen voltrekt zich een ramp en dansen we op de rand van de vulkaan.

Een drama in 3 bedrijven

Toen ik in 2007 op het platteland ging wonen, in een huis met een grote tuin wilde ik een grote wens van mij werkelijkheid laten worden: zelf kippen houden. We begonnen met een klein koppeltje kippen en een stevig nachthok. De kippen liepen overdag lekker vrij in de grote tuin. Die grensde aan een perceel landbouwgrond. 2 jaar lang ging het goed, nu en dan een kip kwijt aan een buizerd of havik, maar ja dat hoort er bij. Het ging pas mis toen onze buurman boer besloot eens een keer geen aardappelen op het perceel achter ons te zetten, maar graan. De kippen liepen vlak na het zaaien het landbouwperceel op en pikte de graantjes. Dezelfde avond zaten de kippen op de grond in het nachthok, niet meer bij machte om te bewegen. De volgende dag naar de dierenarts met halfdode kippen. Die dierenarts constateerde een ernstige aandoening van het zenuwstelsel. De kippen waren niet meer te redden en kregen een spuitje. Ik was diep bedroefd, want een van de kippen was Constanze waar ik een band mee had opgebouwd. Zij liet zich regelmatig door mij door de tuin vervoeren, op mijn hoofd (als ik een muts op had) of op de kruiwagen.

Een weekje later stormde een boze boer ons erfje op. Onze kippen hadden AL zijn graan opgegeten! Zei hij. Nadere inspectie liet zien dat een oppervlakte van ca 2 m2 van de enorme akker van minstens 2 hectare, grenzend aan onze tuin, geen sporen van opkomend graan liet zien. Daar hadden de kippen wat graantjes ‘gestolen’.

Gifbommen

Ik ging op onderzoek uit en kwam er achter dat dit soort graan, wat als zaaisel wordt gebruikt, voorzien wordt van een jasje met gif. Neonicotinoïde. Dat moet de graankorrel beschermen tegen schimmels, beestjes en weet ik veel wat nog meer. Feitelijk worden er gifbommen gezaaid. Die mijn kippen noodlottig zijn geworden. Ook kwam ik er achter dat graan uit deze contreien feitelijk niet voor menselijke consumptie wordt gebruikt, maar merendeels wordt verwerkt tot veevoer. Maar ja die koeien en varkens worden uiteindelijk ook weer opgegeten door mensen. Maar welke beesten en welke mensen dit eten? Dan  moet je heel Europa door. Want onze voedselketen is volstrekt onduidelijk en mistig. Maar goed dat is een ander verhaal. Even terug naar de gif bommetjes.

Klokkenluiders en ander gespuis

Ik stuitte vandaag op een artikel wat mij inspireerde deze blog te schrijven. Toxicoloog Henk Tennekes was in 2009 de klokkenluider over het gebruik van Neonicotinoïdes in de voedselketen en waarschuwde voor de impact die het gebruik van dit middel zou hebben op insecten. Waarvan akte want inmiddels wordt de noodklok geluid over de enorme afname van insecten, waaronder dus ook de bijen waar een groot deel van onze voedselproductie afhankelijk van is. Nu, 10 jaar na zijn publicatie krijgt hij (helaas) gelijk. Het heeft hem veel, zo niet alles gekost. Want de – als ik het zo mag noemen – agrarische industrie heeft er alles aan gedaan hem de mond te snoeren. Want er zijn zo veel financiële belangen in de productie van gif. Zonder dit gif geen grootschalige productie.

Update van dit artikel; Henk Tennekes is zich blijven inzetten voor de afschaffing van de schadelijk giffen in de landbouw. Hij overleed in 2020. In memoriam Henk Tennekes.

En grootschalige productie was volgens Euroboer van het eerste uur Sicco Mansholt noodzakelijk om voedseltekorten te voorkomen. Mansholt zag echter na invoering van zijn beleid pas welk monster hij had gebaard. En stelde alles in het werk dat weer ongedaan te maken. Maar dat is dus niet gelukt.

Achtergrond om wat van op te steken

Ik wilde dit even met je delen. Lees het verhaal van Henk Tennekes  en als je wilt ook van Sicco Mansholt.

Het doet je beseffen welke machten er aan de touwtjes trekken. Als je er zelf niet aan mee wilt doen wordt het leven wel wat ingewikkelder, maar het is te doen;

• koop lokaal geproduceerd voedsel bij boer of biowinkel of kies voor biologische producten in de supermarkt
• koop geen voorgeproduceerde dingen, laat zakjes en pakjes liggen

Door als consument andere keuzes te maken oefen je invloed uit op het systeem. En dan kom ik weer terug op de missie van Handig Goed; leef bewust, koop bewust. Het kan, maar kost een beetje extra moeite en geld, dat wel. Tegenwoordig kan je bijna in elke supermarkt biologische of lokale producten vinden dus ‘kan niet’ ligt op het kerkhof!

Maar ik vermoed dat, nu de gifgeest uit de fles is, het bijna niet mogelijk is te voorkomen dat je het binnen krijgt. De gifbeker wordt ons gepresenteerd. Alleen in veel kleinere concentraties dus het lot van mijn kippen zal je waarschijnlijk wel bespaard blijven.

Met droevige groet,

Jessica