16 september 2016 – Wat er over een groenteborstel te vertellen is.

Al doende leert men

Toen ik met de webwinkel begon stond mij voor ogen om producten te verkopen waar mensen echt wat aan hebben. En die geen tot minimale belasting voor de aarde geven. En door dit te doen ook bewustzijn bij mensen aan te wakkeren dat je verstandige keuzes moet maken als je rekening wilt houden met ons  ‘huis’, de aarde. Ik ging er letterlijk groen in, want mijn milieubewustzijn is heel langzaam maar gestaag gegroeid. En ik merk nu dat ik – door er echt in detail mee bezig te zijn – er ontzettend veel van leer.

Een mens is nooit te oud om te leren

Het was door de Silkeborg plaids dat ik me er van bewust werd dat bijvoorbeeld aan wol ook dierenleed kan kleven. Nooit over nagedacht, want ik dacht dat het scheren van schapen – en dus gebruiken van dierlijke producten van levende dieren- prima was. Tot ik de misstanden in de wolindustrie in de kijker kreeg. Grootschalige wolproductie, dat betekent dus toch dierenleed.

En nu leer ik weer meer over borstels. Ja veel borstels die ik verkoop hebben haren van dierlijke oorsprong. Het is een bijproduct van slachterijen (varkenshaar) en dierenhouders (paardenhaar). Moet je die dingen nou wel of niet verkopen? Een gewetensvraag. Paarde- en varkensharen hebben ideale eigenschappen voor bepaalde producten. Ze gaan heel erg lang mee en zijn ook duurzaam in de afvalketen. In dat kader prima om te verkopen. Het leed wat er mee gepaard gaat? Daar heb ik geen zicht op. Feit is wel dat het in de reguliere varkensvlees industrie er niet fijn aan toe gaat.  Dat zou anders moeten, allereerst maar eens wat minder consumptie lijkt me de beste stap. Als het mogelijk is maak ik de meest diervriendelijke keuze. Maar dat lukt (nog) niet altijd.

En zo kom je weer in een heel ingewikkeld verhaal terecht. Een soort kip of ei gedoe. Want moet je deze producten dan helemaal niet kopen, ook al zijn ze slechts een bijproduct? Hoe recht in de leer moet je zijn? Als ik deze producten helemaal niet in de winkel zou hebben zou mijn klantenkring wel erg klein worden (lees; alleen de absolute fanaten en dat zijn er niet heel erg veel) en ik moeten stoppen met Handig Goed. En dus de kans missen om samen met mijn producten het verhaal van bewustzijn te brengen. En dan ben je weer terug bij af.

Groenteborstel of Vegaborstel?

Maar nu heb ik heel fijne groenteborstels gevonden die van plantaardig materiaal gemaakt zijn. Het handvat is gemaakt van onbehandeld beukenhout en de borstel bestaat uit Tampico Fibre en Union Fibre. Tampico is een plantaardige vezel die gemaakt wordt van de Agave Lechugilla, een plant die veel voorkomt in droge hete gebieden zoals Mexico. Al sinds eeuwen wordt deze vezel gebruikt om borstels te maken. Deze harde vezel heeft bijzondere eigenschappen die hem uitermate geschikt maken voor het stevige borstelwerk. De vezels bevatten namelijk calcium kristallen, wat de punten van de vezel extra stug maken. De wat zachtere Union Fibre zijn een samenstelling van vezels uit een palm en Tampico, een ook een oud en beproefd onderdeel van bezems en borstels.

Deze borstels kan ik dus met een gerust hart verkopen; komt geen beest aan te pas. Maar ja, nu ga ik nadenken over hoe die vezels verbouwd worden en hoe ze hier komen! Potdorie, alles wat je onderneemt heeft weer een schaduwkant. Je ziet, bewustzijn is niet altijd handig en zeker niet altijd leuk. Maar wel goed. En daar doen we het voor.

Het zijn in ieder geval heel fijne borstels. Om je aardappelen of andere groente lekker mee schoon te krijgen. Ze liggen goed in de hand en gaan lang mee. Gewoon een fijn ding voor in de keuken dus.