“Als je haar iets te vertellen hebt, dan loop je er maar even heen”

Ik hoor het mijn vader nog zeggen. Het was 1976. Ik had een hechte vriendschap met een meisje wat om de hoek woonde. Ik bracht mijn middagen na school met haar door, maar moest haar vaak ’s avonds ook nog even wat vertellen. Of zij mij. En dan pakte ik de telefoon, want het was vaak een kort en bondig berichtje wat ik haar wilde laten weten, niet de moeite waard om er heen te lopen, haar ouders te storen etc. Want dat gaf een hoop gedoe. Want haar moeder had wel wat ‘issues’ om het maar op een milde manier te omschrijven. En zoiets als internet bestond gewoon nog helemaal niet.  Mijn vader maakte daar– geheel terecht- bezwaar tegen. Vele korte telefoontjes maken een hoge telefoonrekening en we hadden het niet slecht maar mijn ouders waren zeker niet dik in de slappe was.

Het bericht dat ik haar – of zij mij- wilde laten weten was meestal waar en op welk tijdstip we elkaar de volgende dag zouden kunnen zien of aanvullingen op een plan. Want we zaten niet op dezelfde school. En contactmomenten waren dus schaars. Om de telefoonrekening van mijn en haar ouders te sparen werden ingewikkelde plannetjes gesmeed. Morse leren bijvoorbeeld, zodat we op een vast tijdstip met een zaklantaarn konden seinen. Zij moest dan wel op dat tijdstip voor het raam van de slaapkamer van haar ouders gaan staan, want vanuit haar kamer was geen zicht op mijn kamer. Goed idee, niet uitvoerbaar. Een portofoon, dat was ook wel een oplossing. Maar in die tijd onbetaalbaar met een zakgeld van 1 gulden per week.

Ga bewust om met je berichten

Wat zou het mooi geweest zijn als er in die tijd zoiets als internet en whattsapp bestond. Of Facebook. Daarom kan ik mij heel goed voorstellen dat de jeugd en uiteraard ook de oudere mensen tegenwoordig zo veel gebruik maken van het digitale contact. Maar de eerlijkheid gebied me om ook te zeggen dat ik zo veel van die informatie die ik op Facebook langs zie komen van een schrikbarende overbodigheid spreekt. Wat kan het mij schelen wat je die avond op je bord hebt liggen? Of dat je naar de bank gaat, in de trein zit of in welk restaurant?

Ik vind het wel leuk om te zien dat je op vakantie bent, dat jij en je partner 25 jaar bij elkaar zijn of dat je een kleinkind hebt gekregen. Dat zijn gebeurtenissen in je leven die belangrijk zijn. En omdat ik je nu eenmaal niet dagelijks spreek vind ik het wel fijn om te weten dat dit in jouw leven speelt. Scheelt een hoop bijpraten bij de volgende keer dat ik je zie of spreek. Maar jemig het zou een hoop data verkeer schelen als we mijn zijn allen iets meer bewust omgaan met informatie die we willen delen. Ik hoef dus geen 25 berichten over jouw vakantie te zien, eentje volstaat. Een enkel bericht met 10 foto’s van je kleinkind is ook goed.

Producent van data

Facebook heb ik tot een paar jaar geleden gemeden. Maar ik ben er uiteindelijk toch voor gezwicht. Want een webwinkel starten zonder Facebook is geen goede keuze. Maar ik probeer er bewust mee om te gaan. Het is best handig om je vrienden even te laten weten wat de status van je leven is. Maar.  Is jou ook opgevallen dat Facebook en ik denk ook andere social media platforms er alles aan doen om jou zo veel mogelijk content te laten plaatsen? Je wordt regelmatig aangespoord weer even wat te posten, want je vrienden hebben al zo lang niets van je gehoord. Of vriendschappen te vieren door berichten te delen. Data verkeer moet er komen, zo veel mogelijk. Ondertussen wordt je nieuwsgierigheid geprikkeld door allerlei quizjes. Die een beperkt aantal uitkomsten hebben en de producenten een uitstekend beeld van jouw voorkeuren geven. Jij bent een producent van data. Lees hier meer over.

Data.

Die door al die datacenters in de wereld moet worden verbruikt en wat enorm veel energie kost. Dit wordt vaak opgelost door duurzame stroom te gebruiken. Maar wist je dat letterlijk het hele land vol moet zetten met windturbines om een data centrum van stroom te voorzien?

Data.

Die door enorme multinationals wordt gebruikt om via social media meer rommel aan jou te slijten. Ook al zegt Facebook die gegevens niet te verkopen….je bent wel geregistreerde ontvanger en krijgt dus advertenties te zien.. Het is hun businessmodel want jouw account is gratis en er moet natuurlijk geld verdiend worden. . Er is een levendige handel in data voor commerciële doeleinden. En Facebook is slim genoeg om er een verdienmodel op na te houden met al die data. En het loont dus voor Facebook, Instagram en al die andere portals om jou zoveel mogelijk data te laten produceren.

Data.

Die gebruikt kan worden en die je geheel belangeloos ter beschikking stelt. En door dit allemaal op social media te delen kan er heel veel informatie over jou als persoon worden verzamelt. Ook door de AIVD en andere opsporingsinstanties. Veel mensen halen hun schouder hier over op en zeggen; “Ze mogen alles van me weten want ik heb niets te verbergen. Als dit de veiligheid in ons land bevordert dan mag het wel”.

Daar is wat voor te zeggen natuurlijk. Maar dan moet je er op van op aankunnen dat deze diensten 100% betrouwbaar zijn en nooit falen. Want het is bijzonder lullig als jij door informatie die ze over jou hebben gevonden opeens tot staatsgevaarlijk wordt verklaard. Terwijl je dat niet bent. Dan gaat de omgekeerde bewijslast (onschuldig tot het tegendeel bewezen is) niet meer op. Want de informatie die zij hebben verzameld kan wel eens niet volledig zijn. Maar ja. Het is wettelijke bewijslast en daar is niks aan te doen.

Op 11 juli jongstleden is door de 1^e kamer een wat aangenomen die het mogelijk maakt om alles wat jij post en volgt via social media te monitoren. Griezelig. Lees meer over de zogenaamde Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG)

Op 21 maart 2017 was er een referendum over deze sleepwet. Hier de uitslag van dat referendum.

En nog even dit:

Ook met het ontvangen en produceren van data kan je bewust om gaan.

1 deel alleen informatie die echt van belang is voor vrienden.

2 doe niet mee aan quizzen en deel de uitkomsten ook niet.

3 laat je niet opjutten door social media platforms om meer te posten. Je raakt echt geen vrienden kwijt omdat je minder post!

4 gebruik het waar het voor nodig is, en bedenk dat er geen beter contact is dan persoonlijk contact, uiteindelijk.

Ja, ik gebruik Facebook ook voor promotie. Ik kan niet anders. Want met een postduif en een briefje aan zijn poot vind ik natuurlijk nooit genoeg publiek om Handig Goed levensvatbaar te krijgen. Zonder internet was ik nooit met jou in contact gekomen. We kunnen niet meer zonder. Maar dat wil niet zeggen dat ik elk moment van de dag aan mijn volgers moet laten zien wat ik nu weer op mijn brood heb. Ik bedoel maar te zeggen dat je ook met het verspreiden van berichten bewust kunt omgaan.